8 Jan 1986

Vandaag is er weer een gepakt, het staat overal in de krant.
"Tiener gearresteerd in computercriminaliteitsschandaal", "Hacker gearresteerd na banksabotage"...
Verdomde kinderen. Ze zijn allemaal hetzelfde.

Maar heb je, in je  technobrein uit de jaren 50,
wel eens achter de ogen van de hacker gekeken?
Heb je je ooit afgevraagd wat zette hem aan het werk, welke krachten vormden hem, wat kan hem gevormd hebben?
Ik ben een hacker, treed mijn wereld binnen...
De mijne is een wereld die begint met school...
Ik ben slimmer dan de meestende andere kinderen, die rotzooi die ze ons leren verveelt me...
Verdomde onderpresteerder. Ze zijn allemaal hetzelfde.

Ik zit op de middelbare school.
Ik heb geluisterd naar de uitleg van leraren voor de vijftiende keer hoe je een breuk verkleint.
Ik begrijp het. "Nee, mevrouw
Smith, ik heb mijn werk niet laten zien. Ik deed het in mijn hoofd..."
Verdomme jongen. Waarschijnlijk gekopieerd. Ze zijn allemaal hetzelfde.

Ik heb vandaag een ontdekking gedaan. Ik heb een computer gevonden.
Wacht even, dit is koel. Het doet wat ik wil.
Als het een fout maakt, is dat omdat ik heb het verpest. Niet omdat het me niet mag...
Of voelt zich bedreigd door mij...
Of denkt dat ik een slimmerik ben...
Of houdt niet van lesgeven en zou hier niet moeten zijn...
Verdomme jongen. Het enige wat hij doet is spelletjes spelen. Ze zijn allemaal hetzelfde.

En toen gebeurde het...
een deur ging open naar een wereld...
die er doorheen snelde de telefoonlijn als heroïne door de aderen van een verslaafde,
een elektronische puls uitgezonden,
wordt een toevluchtsoord gezocht voor de dagelijkse onbekwaamheden...
een bestuur is gevonden.
"Dit is het... hier hoor ik thuis..."
Ik ken iedereen hier... ook al heb ik ze nooit ontmoet, nooit gesproken
hen, misschien nooit meer iets van hen horen... Ik ken jullie allemaal...
Verdomme jongen. De telefoonlijn weer vastbinden. Ze zijn allemaal hetzelfde...

Reken maar dat we allemaal hetzelfde zijn...
we hebben babyvoeding met de paplepel ingegoten gekregen 
school toen we honger hadden naar biefstuk... de stukjes vlees die je hebt laten glippen
door waren voorgekauwd en smaakloos.
We zijn gedomineerd door sadisten, of genegeerd door de apathische.
De weinigen die iets te leren hadden, vonden ons...
leerlingen, maar die paar zijn als waterdruppels in de woestijn.

Dit is onze wereld nu... de wereld van het elektron en de schakelaar, de
schoonheid van de baud. Wij maken gebruik van een reeds bestaande dienst zonder te betalen
voor wat spotgoedkoop zou kunnen zijn als het niet gerund werd door woekerwinsten, en
jullie noemen ons criminelen. We onderzoeken... en jullie noemen ons criminelen. We zoeken
na kennis... en jullie noemen ons criminelen. We bestaan ​​zonder huidskleur,
zonder nationaliteit, zonder religieuze vooroordelen... en jullie noemen ons criminelen.
Je bouwt atoombommen, je voert oorlogen, je moordt, bedriegt en liegt tegen ons
en proberen ons te laten geloven dat het voor ons eigen bestwil is, maar wij zijn de criminelen.

Ja, ik ben een crimineel. Mijn misdaad is die van nieuwsgierigheid. Mijn misdaad is
dat van mensen beoordelen op wat ze zeggen en denken, niet op hoe ze eruit zien.
Mijn misdaad is dat ik jou te slim af ben, iets dat je me nooit zult vergeven
voor.

Ik ben een hacker en dit is mijn manifest. U kunt deze persoon stoppen,
maar je kunt ons niet allemaal tegenhouden... we zijn tenslotte allemaal hetzelfde