 Senioren raakten zelfs bekend via Het Laatste Nieuws

(WE-editie van 3-4 november 2012). 

Voorgeschiedenis (door Joost Verstraeten)

Ann-Marie Cordia, werkte als journalist voor een reportage in de krant Het Laatste Nieuws. Zij was op zoek naar senioren die houden van bepaalde computergerelateerde zaken (Twitter en Games). Via een zoektocht op het Wereld Wijde Web heeft zij vier personen bereid gevonden voor een interview.  Op een woensdag kwam ze bij mij langs voor een interview.

Het werd een bijna 2u durende gesprek. Zelf kende ik de de juiste inhoud niet. Ik was nieuwsgierig hoe men van een gesprek van bijna 2 uren een tekst maakt met 4000 woorden. Toen was het de beurt aan de fotograaf. Meer dan 1u was hij bij mij op bezoek. Opstellen, foto's nemen en afbreken. Meer dan 100 foto's. Hiervan selecteerdehij er 20 voor de redactie, waarvan dan uiteindelijk één foto in de krant kwam.
Het was spannend afwachten op het uiteindelijk resultaat.

Blijkbaar heeft deze Ann-Marie haar voorbereidend huiswerk goed gedaan. Zij heeft ons Apple forum doorzocht en kwam terecht bij onze ASB. Zo ook is Viviane Van Pottelberghe (vivapo) haar opgevallen met haar bericht over de iPad, gebruikt door vier generaties. Dus ook over haar werd er een artikel geschreven - zij was eveneens één van de vier geïnterviewden. 

Is dit niet prachtig. Zonder van elkaar te weten werden er twee personen uitgekozen die deel uitmaken van onze pas opgerichte ASB. Het kan dan ook geen toeval zijn dat er van de vier geïnterviewden twee lid zijn van onze ASB.

Hieronder vind je een krantenknipsel met twee van de vier artikels, verschenen in HLN onder de titel "whisskids met grijze haren".  Verder vind je de volledige tekst van het artikel over Joost Verstraeten.

Het kranten artikel: Whisskids met grijze haren

Inleiding

60-pussers steeds meer gehecht aan de technologische snufjes.

Van Twitter en Facebook tot de nieuwste Apps voor iPad en iPhone.
En of senioren meegaan met hun tijd! Vier cybersenioren leggen uit waarom ze liever Facetimen dan telefoneren, en wat je kan doen tegen misselijkheid als je te lang op de PlayStation speelt.

Tekst Artikel Joost Verstraeten 

Joost Verstraeten (67) is een gepensioneerde militair en Applefan. Op www.seniorennet.be beheert hij het Appleforum. Hij is ook voorzitter van de Appleclub voor senioren in Brugge en van de Appleclub in Knokke.

“Ik kocht mijn eerste Apple in 1978”
“‘Waarom moeilijk doen als het Maclijker kan’, heb ik als motto op mijn Facebookpagina. Dat heb ik niet zelf verzonnen, maar het past wel bij mij. Ik kocht mijn eerste Applecomputer in 1978. Sindsdien heb ik maar één keer een computer gekocht die geen Apple was. Een Atari, halverwege de jaren tachtig, toen Apple echt te duur werd. Ook vandaag heb ik niet het allernieuwste model. Mijn desktopcomputer is zeven jaar oud en is nu wat aan de trage kant. Maar ik kan niet alles kopen met mijn bescheiden wedde van gepensioneerde. Ik heb trouwens nog maar net een iPhone 4S gekocht en een iPad. Per dag breng ik gemiddeld zes uur door achter de computer en op de iPad. Hoeveel apps er op staan, weet ik niet precies. Sommige heb ik er weer afgegooid, maar in totaal heb ik er 263.”

“Sinds eind jaren zeventig zit ik bij de Apple Club. Ik werkte als militair in Duitsland en zat op de afdeling waar ze telegeleide vliegtuigjes testten. Techniek interesseerde me. In die tijd gingen we ver om te weten hoe die Applecomputers werkten. Ken je nog de oude, zwarte floppy disks van vroeger? Daar knipten wij hoekjes af, enkel om ze te testen: hoe veel kan je ervan afknippen zonder dat ze kapotgaan? Ik werd later ook vrijwilliger in het cultureel centrum van de Belgische militairen en hun familie in Keulen en ik zorgde ervoor dat de school computers aankocht. De directeur was tegen, maar we hebben toen zelf een Vlaamse kermis georganiseerd om ze te betalen: acht pc’s en twee Mac’s. In die tijd haalden we nog grapjes uit. Dan was het de verjaardag van Jos en verscheen er de volgende dag op alle computers ‘Gelukkige verjaardag, Jos!’ Zoiets zou nu niet meer kunnen. De computers zijn veel beter beveiligd en dat zouden ze nu meteen zien als een inbreuk op de privacy. Wat ook niet meer gebeurt: het opsporen van serial numbers om programma’s te kraken. Maar in de beginperiode deden we dat voor ons plezier, om te weten hoe die dingen in elkaar staken.”

“‘Daar heb je hem weer, met zijn Apple’, heb ik in de loop der jaren vaak mogen horen. Want ik legde elke keer weer uit waarom Applecomputers beter waren dan pc’s. Dat vind ik nog. Steve Jobs van Apple vond ik als mens boeiend, al was hij een echte tiran als baas. Hij heeft ooit een boek dat over hem geschreven was, door Alan Dutchman, verboden. Dat deed me denken aan de beruchte ‘index’ van vroeger, de verboden lijst van boeken. Die wil je zeker lezen! Er stonden anekdotes in die je al dan niet met een korrel zout moet nemen. Zo zou hij altijd zo druk bezig geweest zijn dat hij zelfs de wc niet doortrok (lacht). Er was ook een verhaal van een werknemer die toevallig op hetzelfde moment in de lift stapte als hij. Tegen de tijd dat ze boven waren, was hij ontslagen. Steve Jobs was ook een ongelooflijke perfectionist. Zo huurde hij een jaar lang een ruimte om uit te testen hoe de Applestore er moest uitzien. Hij ging elke dag kijken om dit nog te veranderen, om dat meubel nog eens te verschuiven of aan te passen... Ik heb hem één keer gezien in Parijs, op een expo van Apple, samen met mijn zoon en enkele vrienden. Hij kwam er de iPhone voorstellen. Dat was een belevenis. Hij heeft een uur gepraat over de iPhone. Het publiek werd wíld.”

“Toen ik in 2000 terug in België kwam wonen, heb ik na mijn pensioen nog lesgegeven voor Belgacom. In die tijd kreeg je een gratis cursus als je een internetabonnement nam. Maar ook vandaag kan ik het lesgeven niet laten. Ik doe dat heel graag, mensen helpen. Wat begon met een mailgroep over Apple op www.seniorennet.be, is uitgegroeid tot een club die ook in het echte leven samenkomt. Ik ben voorzitter van de Apple Club in Knokke en van de Apple Club voor senioren in Brugge. Daar komen allerlei mensen naartoe, met uiteenlopende vragen. Wat me opvalt is dat er nu ook mensen zijn met alleen een iPad. Die is ideaal voor senioren. Zelfs mijn vrouw, die nooit echt geïnteresseerd was in computers, heeft de iPad ontdekt. Dat is begonnen met Jeroen Meus, om zijn recepten te kunnen klaarmaken (lacht).”